باشگاه خبری فراساحل: مشاور مدیرعامل شرکت ملی نفتکش در سخنانی در نشست وزیران ایران در بیست و دومین کنگره جهانی نفت استانبول به بررسی چالش‌های مالكان كشتی و پالایشگاه‌ها در زمینه كاهش سولفور سوخت كشتی‌ها پرداخت. به گزارش باشگاه خبری فراساحل‌ و به نقل از مارین تایمز، علی اصغر عرشی، در این نشست كه با حضور معاون وزیر نفت برگزار شد، گفت: سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) کمتر از سه سال به مالکان کشتی فرصت داده است تا یکی از گزینه‎های افزایش شدید هزینه‌های سوخت بدون ضمانت کیفیت پایدار، هزینه اولیه بسیار بالا برای نصب اسکرابرها، سفارش کشتی جدید و اوراق کشتی‌های قدیمی و یا مواجه شدن با خطر نادیده گرفتن محدودیت سولفور و امید به اینکه قانون متوجه آنها نشود را برای ادامه کار خود انتخاب کنند.

وی بیان کرد: مالکان کشتی باید چشم‌اندازی روشن از وضعیت مالی خود داشته باشند تا ببینند می‎توانند برای نصب اسکرابرها هزینه کنند یا خیر. در غیر این صورت یا باید افزایش هزینه‌های سوختی و به تبع آن کاهش سود را تاب بیاورند و یا مجبورند هزینه‌ها را به دوش مشتریان بیندازند. عرشی ادامه داد: مالکان باید برای رعایت محدودیت سولفور راهی را انتخاب کنند که کم‎ترین تبعات و تاثیرات را برای آنها داشته باشد تا کمترین نرخ‎ها را در بازار ارائه دهند، این در حالی است که اکنون شرایطی در صنعت کشتیرانی حکمفرماست که فرآیند انتخاب راهکار را برای بسیاری از مالکان سخت و دشوار کرده است. به گفته عرشی، فرآیند جداسازی صنعت کشتیرانی از سوختی ارزان که سطح سولفور آن 3500 بار از گازوئیل بیشتر است، همواره می‌توانست مشکل‌ساز باشد، اما تغییر غیرقابل اجتناب بود که بسیاری از فعالان با روی خوش از آن استقبال کردند.

چالش‌ها و فرصت‌های صنعت نفت
مشاور بازرگانی شرکت ملی نفتکش ایران در ادامه سخنان خود تصریح کرد: بر اساس اعلام اتحادیه صنعت نفت انگلیس تولید سوخت دریایی که سطح سولفور آن 0.50 درصد باشد، تاثیر به‌سزایی در فعالیت و تنظیمات پالایشگاه‌ها خواهد داشت و ترکیبی از چهار رویه مختلف را می‌طلبد که البته هر یک معضلات خاص خود را نیز خواهد داشت. وی گفت: یکی از این روش‌ها هزینه بسیار زیاد برای ارتقای باقیمانده‌های نفت کوره به درجاتی از گازوئیل (ساخت واحدهای ثانویه مانند کراکرها و ...) است اما از آنجایی‌که پالایشگاه‌ها شرکت‌های جهانی هستند، چنین سرمایه‌گذاری را در جایی می‌کنند که بازگشت خوبی داشته باشد. عرشی با اعلام راه‌هایی برای تولید سوخت با سقف سولفور 0.5 درصد، به کاهش باقیمانده‌های تولید از طریق تغییر برای تولید درجات محصولات شیرین‌تر اشاره و خاطرنشان کرد: مشکل این است که درجات شیرین‌تر با اتلاف قیمت بالاتری به‌فروش می‌رود و نرخ سود پالایشی را کاهش می‌دهد و با توجه به تقاضای بالاتر با قیمت بالاتری تا سال 2020 به‌فروش می‌رسد.

وی با اشاره به سولفورزدایی از باقیمانده‌های نفت کوره و ترکیب آن با گازوئیل دارای سولفور پائین، گفت: این راه نیز سرمایه‌گذاری زیادی می‌طلبد. ارزیابی می‌شود که ظرفیت تولید واحدهای سولفورزدایی کمتر از 0.1 میلیون بشکه در روز است. به گفته عرشی سالانه نزدیک به 40 درصد از 450 میلیون تن HFO تولیدی در صنعت دریایی مصرف می‌شود. عرشی گفت: راهکارهای تولید سوخت با سولفور 0.5 درصد اعم از ترکیب نفت‌های مختلف با باقیمانده‌های نفت کوره برای تولید سوخت‌های 0.5 درصد از سوخت های 3.5 درصد؛ افزایش درآمد فروش، همراه با ریسک بیشتر شدن شکاف قیمت نفت سبک و سنگین؛ انعطاف در عرضه نفت کوره (بانکر) در صنعت نفت، با کمک به اینکه صنعت کشتیرانی فعالیت های خود را بیش از پیش بهینه کند؛ جایگزین کردن نفت شیرین با نفت ترش به عنوان خوراک پالایشگاه‌ها در چهارچوب توافق‌های سوآپ افزایش درآمدهای فروش، و فرار از تاثیر افزایش شکاف قیمت نفت سبک و سنگین؛ کاهش هزینه سربار نصب اسکرابرها در استفاده از بانکر است.

گفتنی است؛ بیست و دومین كنگره جهانی نفت یکشنبه شب در شهر استانبول تركیه آغاز به كار كرد. این کنگره جهانی كه در چهار موضوع اصلی اكتشاف و تولید نفت و گاز، پالایش، حمل و نقل و پتروشیمی، فرآوری، حمل و نقل و بازارهای گاز طبیعی و مدیریت پایدار در حال برگزاری است، ٢٢ تیرماه به كار خود پایان خواهد داد. شرکت ملی نفتکش ایران نیز برای نخستین بار در این کنگره حضور دارد.